μοναξερός...: Η κούνια που μας κούναγε

μοναξερός...: Η κούνια που μας κούναγε: Άναρχη η σκέψη μου γυρεύει κάπου να πιαστεί. Να κρατηθεί για να μη χαθεί σε λαβύρινθους σκοτεινούς που βρωμάνε παραίτηση. Και ζαλισμέν...